การเลี้ยงแม่โคให้มีสุขภาพดีเป็นปัจจัยสำคัญต่อการผสมติดของแม่โค และทำให้แม่โคให้ลูกอย่างสม่ำเสมอ ความต้องการอาหารของแม่โคระยะต่างๆ แตกต่างกัน การจัดการเลี้ยงดูแม่โคสามารถจำแนกออกเป็นระยะต่างๆ ตามความต้องการอาหารของโคได้ 3 ระยะ ดังนี้
กีร์ เป็นสายพันธุ์หลักของกลุ่มนี้ และสายพันธุ์อื่นๆที่มีลักษณะคล้ายกันแหล่งกำเนิดของสายพันธุ์กีร์คือเขาเตี้ยๆแถบกีร์และป่าทางตอนใต้ของคาบสมุทร Kathiawar ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของเขตSaurashtraชายฝั่งทะเลอาหรับของรัฐกุจราท
เป็นโคที่สำเข้ามาจากประเทศจีนสู่ญี่ปุ่น เพื่อปรับปรุงพันธุ์โค ในยุคสมัยข้าวยากหมากแพงในญี่ปุ่น ในรัชสมัย เมจิ หรือปี คศ. 1868 เพื่อนำมาปรับปรุงสายพันธุ์โคในญี่ปุ่น สำหรับเป็นโคนม
วัวเนื้อออสเตรเลีย เหตุใดเนื้อวัวออสเตรเลียจึงมีชื่อเสียงเรื่องคุณภาพ ออสเตรเลียทำได้แม้กระทั่งควบคุมการเลี้ยงวัวเพื่อให้เนื้อที่มีความนุ่มตามระดับที่ต้องการในบรรดาเนื้อสัตว์ชนิด ‘เนื้อแดง’ เนื้อวัว ซึ่งได้ชื่อว่านำเข้าจากประเทศ ออสเตรเลีย ต่างได้รับการยกย่อง ยอมรับในคุณภาพและรสชาติจากบรรดานักชิม
หมายถึง การจัดการใดๆ ที่เกี่ยวกับสภาพแวดล้อมและตัวโค เพื่อทำให้โคอยู่สบาย สุขภาพดี ซึ่งส่งผลให้มีการเจริญเติบโตดีตามไปด้วย ได้แก่ การเลือกแบบ ขนาดและความสะดวกของโรงเรือน อาหารและการให้อาหาร การถ่ายเทอากาศ และพาหะนำโรคต่างๆ
อาหารหยาบ คือ อาหารที่มีเปอร์เซนต์ของเยื่อใยสูง มีเปอร์เซนต์ของโปรตีนต่ำ ส่วนใหญ่ได้แก่หญ้า อาหารหยาบเป็นอาหารหลักของโค และสัตว์กระเพาะรวมอื่นๆ ซึ่งได้จาก 2 แหล่งใหญ่ๆ คือ
ทำความสะอาดคอกที่จะขุน เตรียมที่ให้น้ำ และรางอาหารให้พร้อม นำโคเข้าคอกขุน ถ่ายพยาธิทั้งภายใน-นอก ฉีดวัคซีนตามที่กรมปศุสัตว์กำหนดให้ทำในพื้นที่นั้นๆ ระยะ 21 วันแรกเป็นระยะให้โคปรับตัวกับการกินอาหารข้น (Pretest) โดยให้อาหารดังนี้
โคขุนที่ดีควรมีคุณสมบัติดังนี้ หาซื้อได้ง่าย และราคาถูก เลี้ยงง่าย ทนโรค ทนเห็บ โตเร็ว ประสิทธิภาพการใช้อาหารสูง สามารถเปลี่ยนอาหารเป็นเนื้อได้ดี คุณภาพซากดี คือมีเนื้อมาก, โครงสร้างใหญ่ กระดูกใหญ่โดยดูที่กระดูกแข้ง , หน้าอกกว้าง โดยดูจากระยะห่างระหว่างโคนขาหน้า โคนขาหน้ามีกล้ามเนื้อนูนเด่น
รวมสูตรอาหารสำหรับโคขุน-โคเนื้อ มีให้เลือกหลายสูตร เพิ่มไขมัน เพิ่มเนื้อ
โคพันธุ์ลิมูซิน เป็นโคที่มีประวัติศาสตร์มายาวนานพอ ๆ กับทวีปยุโรป ภาพเขียนโคในถ้ำLascaux ใกล้กับเมือง Montignac ประเทศฝรั่งเศส ประมาณอายุได้ราว 20,000 ปี มีลักษณะเหมือนกับโคลิมูซินในปัจจุบัน